Nieuws

18-01-25

Maak kennis met Beppie en Corky

Maanden geleden zagen we hem voor het eerst lopen. Een klein, bruin, mager hondje midden op de drukke weg, duidelijk gedumpt. We wilden hem daar graag weg hebben, gezien de weg daar erg gevaarlijk is en er totaal geen schuilmogelijkheden voor hem zijn. Maar elke keer als we dichterbij probeerden te komen, rende hij de weg op. Om hem niet nog meer in gevaar te brengen, besloten we om hem iedere dag bij te voeren en zo zijn vertrouwen proberen te winnen.
Maar zelfs na maanden bijvoeren, liet het kleine mannetje zich met geen mogelijkheid vangen. Hij begon wel te kwispelen zodra hij ons zag en at het voer met smaak op, maar in zijn buurt konden we niet komen. Tot een paar dagen geleden.. Een paar dagen geleden werden we tijdens het voeren in één keer niet begroet door 1, maar 2 honden. Het kleine ventje was nu samen met een teefje én deze benaderde ons wel.
En met de steun van zijn nieuwe vriendinnetje, durfde nu ook het kleine ventje bij ons in de buurt te komen.
Dus zitten ze nu bij ons in de opvang, waar ze een eigen schuurtje met tuintje hebben. En dat lijken ze wel prima te vinden! Sterker nog, ze lijken het reuze naar hun zin te hebben. Waar onze verwachting was dat ze wel even bang zouden zijn, lopen het heertje en dame in het rond te dartelen alsof ze er al jaren zijn. Ze klimmen op schoot, geven kusjes en zijn zelfs al aan het spelen, met het speelgoed én ons..
Het kleine mannetje hebben we de naam Corky gegeven, de zwart-witte dame heet nu Beppie. Beide honden lijken nog erg jong, in zowel gedrag als hun schone, witte tanden.
We geven ze even de tijd om te wennen en dan zullen we een afspraak maken bij de dierenarts. Hier zal hun gezondheid gecheckt worden (incl. bloedtest) en als alles in orde is, worden ze gechipt, geënt en later uiteraard ook gecastreerd. Echter kan de castratie van Bep misschien even op zich laten wachten.. We hebben zo'n vermoeden dat dit dametje drachtig is. We hopen natuurlijk van niet, maar..
Afijn, we houden jullie op de hoogte!

13-01-25

Gezondheid Trifon

1 Januari kwam Trifon thuis met een poot en snuit die een keer zo dik waren. Hij had twee flinke ontstekingen. Hij kon amper nog lopen, wilde niet meer eten en spendeerde zijn hele dagen in huis (Slecht teken, want Trifon is het liefste altijd buiten).
Samen met de dierenarts probeerden we hem op te lappen. Meneer kreeg een flinke dosis antibiotica, pijnstilling en iedere dag verzorgden we zijn wonden. En het leek de goede kant op te gaan.. Hij wilde weer wat eten (vlees), was duidelijk levendiger én wilde niet meer de hele dag binnen zitten. Hij liep nog wel steeds mank en was er duidelijk nog niet helemaal bovenop, maar hem volledig binnenhouden ging niet meer. Dus liet ik hem overdag weer naar buiten. 🫣
Echter kwam Trifon 2 dagen geleden 's avonds niet thuis. Dus zette ik de deur naar de tuin voor hem open, zodat hij naar zijn hondenhok kon waar hij normaliter altijd slaapt. De volgende ochtend lag Trifon echter voor de deur met zijn pootje in de lucht en een flinke scheur in zijn neus..
Ons vermoeden is dat Trifon 's nachts in gevecht raakt met de jakhalzen in het dorp. Gezien alle 3 de keren dat hij gewond raakte, in de nacht was. Alle andere honden zitten dan in de tuinen en de jakhalzen zijn de laatste weken zeer actief. Als je om 18.00 door het "dorpscentrum" loopt, dan loop je ze letterlijk tegen het lijf.
Afijn, een enorme stap terug voor Trifon en zijn behandeling. We gaan verder met behandelen: antibiotica, pijnstilling, wondverzorging en daarbovenop oordruppels en oogzalf. Zijn curfew staat op 17.00. Is hij dan nog niet thuis? Dan zoek ik het hele dorp af. Dat is echter nog niet nodig geweest.. Trifon voelt zich nu weer zo ellendig, dat hij de hele dagen weer binnen ligt.
Duimen jullie mee dat hij er snel weer bovenop komt? We houden jullie uiteraard op de hoogte!

Wil jij een bijdrage doen voor Trifon zijn medische behandeling? Elke donatie is van harte welkom! Trifon en wij zijn jullie zeer dankbaar!

09-01-25

Duizendmaal dank

We hebben weer donaties vanuit Nederland gekregen. Een auto vol met hondenvoer, iets wat we zeer goed kunnen gebruiken! Onze dank is dan ook enorm aan iedereen die gedoneerd heeft. En een speciaal dankjewel naar Dorien Evers, Elly Jas, Lies Oosting en Frouktje Huisman, zonder jullie was dit niet mogelijk. Jullie zijn geweldig!

05-01-25

Max aangekomen in Nederland

Vandaag is Max aangekomen bij zijn pleeggezin in Nederland. Max is een erg leuke, jonge hond die echt toe is aan zijn eigen huisje. Maar het is erg lastig om vanuit Bulgarije een geschikt huis voor hem te vinden. Zijn adoptiekans wordt vele malen groter op het moment dat hij al in Nederland verblijft. Plus zo krijgt hij al de kans om te acclimatiseren in Nederland, voordat hij naar een forever home gaat. Wij zijn Max zijn pleegadres dan ook heel erg dankbaar!

17-11-24

Ollie is geadopteerd

Als pupje van 6 weken oud werd hij samen met zijn broertje bij mij gedumpt. Vermagert, bang, vol met wormen en onder de vlooien en teken.

Maar met goede zorg en veel liefde groeide hij uit tot een gezonde, vrolijke jongeman. Dagelijks speelde hij er op los samen met zijn vele hondenvrienden. Samen beleefden we de leukste avonturen en deelden we de beste knuffels. Ollie was zeker een geliefd "gezinslid" in huis.

Natuurlijk was het even verdrietig toen hij 26 oktober naar zijn nieuwe baasjes vertrok. Maar oh wat zijn wij blij én dankbaar dat hij zijn eigen huisje heeft gevonden. En wat voor een huisje.. We kunnen hier wel spreken van een gouden mandje!

Want hoe moeilijk het begin met een nieuwe hond ook kan zijn (en zeker een overprikkelde hond die net meer dan 2000 km gereisd heeft!), zijn nieuwe eigenaren zetten werkelijk alles op alles voor Ollie.

De al aanwezige honden moesten namelijk best even wennen aan deze overprikkelde puber. Maar iedere dag gaat het beter en worden er stapjes gemaakt. Zijn nieuwe baasjes geven Ollie de tijd om te wennen, bieden hem begeleiding én schromen niet om om hulp te vragen wanneer het eventjes wat minder gaat. En daar nemen wij ons petje voor af! We hebben er dan ook het volste vertrouwen in dat Ollie bij hen op de juiste plek zit.

29-10-24

Sarah heeft het overleefd

Het waren een aantal intensieve en spannende dagen. Of Sarah het ging redden was maar de vraag. Elke dag tripjes naar de dierenarts, haar 's nachts aan het infuus bij mij thuis.. Maar oh het was alle stress en zorg meer dan waard! Want vandaag kunnen we officieel zeggen dat Sarah er bovenop is gekomen.

28-10-24

Donaties aangekomen in Bulgarije

Vandaag kwam er transport terug vanuit Nederland én wat was ik blij verrast! Zakken voer, vlooienpipetten, dekens, etc. Dat komt zeer goed van pas!

Ik wil de lieve donateurs van harte bedanken, ook natuurlijk namens de honden. Jullie zijn echt geweldig!

23-10-24

Hond in nood

Vanmorgen kwam 1 van de dorpsbewoners bij mij aan de deur. Of ik snel naar haar hond wilde komen kijken. Ze waren bang dat ze was vergiftigd, wellicht gebeten door een slang.
Bij aankomst zag ik een erg zieke hond en na haar zelf even kort onderzocht te hebben dacht ik gelijk "parvo" en "die moet zo snel mogelijk aan het infuus". Dus samen met de eigenaar hop naar de dierenarts. De test sloeg inderdaad positief uit voor parvo en Sarah werd gelijk aan het infuus gelegd. Haar bloed werd tevens onderzocht en ze kreeg meerdere injecties.
Inmiddels ligt Sarah bij mij thuis onder een warmte lamp, want haar temperatuur kan ze niet zelf op peil houden. Om de 2 uur moet ik haar "dwangvoeren" met een spuitje. Ook heb ik inmiddels een 100tal vlooien van haar afgehaald. Als ze de nacht overleefd moet ze morgen weer naar de dierenarts toe. Ik hoop bij god dat ze het overleefd.